Werkgevers en adviseurs zijn bezig aan een eindsprint richting 1 januari 2017, de datum waarop de Nieuwe WGA van start gaat. De hoogste tijd voor een eindsprint én een noodscenario, schrijft Gaston Merckelbagh in InFinance.
‘Het is september en dus is het uur U aangebroken voor werkgevers die het eigenrisicodragerschap voor de nieuwe WGA overwegen.’
Auteur: Gaston Merckelbagh, algemeen directeur VSZ | Verzekeren Sociale Zekerheid
Als beoogde aanvragen voor eigenrisicodragen Ziektewet en WGA nog niet zijn ingediend, is het zaak alles op alles te zetten om dit nog tijdig voor elkaar te krijgen. Gelukkig heb je als adviseur ook een noodscenario. Hiermee help je je klant om de ‘schade’ te beperken als die om wat voor reden dan ook de deadlines niet haalt.
Het uur U
Het is september en dus is het uur U aangebroken voor werkgevers die het eigenrisicodragerschap voor de nieuwe WGA overwegen. Dit geldt zowel voor organisaties die nu publiek zijn verzekerd als voor organisaties die nu eigenrisicodrager zijn voor de WGA-vast. Voor de zekerheid zetten we de deadlines van de Belastingdienst nog maar eens op een rijtje, want ze kunnen per situatie uiteenlopen:
- Wie nu geen eigenrisicodrager is voor de Ziektewet en de WGA maar dit wel wil worden, moet vóór 1 oktober 2016 aanvragen voor beide regelingen hebben ingediend.
- Wil een werkgever zijn eigenrisicodragerschap voor de WGA-vast uitbreiden met de WGA-flex, dan moet hij de benodigde garantstelling uiterlijk 31 december 2016 hebben ingediend. Let op: deze deadline missen betekent dat de werkgever teruggaat naar UWV en pas weer in 2020 kan uitstappen!
- Is laatstgenoemde werkgever van plan de deadline wél te halen en wil hij het WGA-risico privaat verzekeren, dan zal de verzekeraar vrijwel zeker van hem verlangen dat hij er per 1 januari 2017 de Ziektewet bijneemt. Is de werkgever nog geen eigenrisicodrager voor de Ziektewet, dan moet hij zich hiervoor wel vóór 1 oktober 2016 hebben aangemeld!
Alles op alles
Eigenrisicodragen is voor werkgevers de beste manier om zélf grip te organiseren op de uitkeringslasten die voortvloeien uit ziekte en gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid van (ex-) werknemers. Private partijen presteren aantoonbaar beter dan UWV bij de activering en re-integratie. En daarmee ook bij het beheersen van de schadelast. Is een werkgever eenmaal tot het inzicht gekomen dat het eigenrisicodragerschap voor hem de beste optie is? Dan is het zaak alles op alles te zetten om zo snel mogelijk gefundeerde keuzes te maken en van deze voordelen te profiteren. Ieder uitstel levert vergroting van het financiële risico op en beperkt de mogelijkheden om te besparen. Als adviseur kun je je klanten hier eigenlijk nauwelijks indringend genoeg op wijzen. Artikel 4:24a van de Wft stelt immers dat je proactief moet adviseren en daarbij het belang van je klant voorop moet stellen.
Weerbarstig
Tegelijkertijd is de praktijk van het assurantieadvies soms natuurlijk weerbarstig. Er kunnen tal van redenen zijn waarom je met één of meerdere klanten (nog) niet zover bent als je graag zou willen. Een kleine greep uit de vele mogelijkheden:
- Je klant kan hebben onderschat hoeveel tijd en moeite hij moest investeren in het verzamelen van de gegevens die nodig zijn voor het aanvragen van verzekeringsoffertes.
- Mogelijk heb je als adviseur zelf onderschat hoeveel tijd en energie je erin moest steken en ben je achteraf gezien dus te laat begonnen.
- Nieuwe klanten kunnen zich pas in een laat stadium hebben aangediend, zodat er hoe dan ook weinig tijd was voor het hele adviesproces.
- Je kunt zijn overvallen door stomme pech, zoals ziekte van de contactpersoon bij je klant. Of van een van je eigen mensen.
- Je klant kan te maken hebben met een moeizaam verlopend adviestraject met zijn ondernemingsraad. Of met een beroepszaak bij de Ondernemingskamer van het Gerechtshof Amsterdam, omdat hij van het OR-advies is afgeweken.
Oplossingen zoeken
Kortom, planningsproblemen kunnen op tal van manieren ontstaan. Doen ze zich inderdaad voor, dan heeft het heeft niet zoveel zin om langdurig stil te staan bij de oorzaken. Natuurlijk moet je van knelpunten leren en dat geldt helemaal als je ze onverhoopt zelf hebt veroorzaakt. Maar daar is ná de deadlines nog ruimschoots de tijd voor. In dit stadium is het in het belang van je klant om allereerst naar oplossingen te zoeken, zodat je grip realiseert op het risico en daarmee zijn schade zoveel mogelijk beperkt.
Dit betekent natuurlijk allereerst dat je alles uit de kast haalt om een deadline toch nog te halen. Schakel zelf een tandje bij, maak extra adviescapaciteit vrij binnen je organisatie, help de werkgever bewuste keuzes te maken, ga in gesprek met de twijfelende of weerspannige ondernemingsraad van je klant. Doe alles wat in je vermogen ligt. Maar zorg ook dat je een noodscenario achter de hand hebt voor als het ondanks alles onverhoopt tóch niet lukt. Op die manier behoud je als adviseur onder alle omstandigheden de regie en de mogelijkheden om je klant maximaal van dienst te zijn.
Haal alles uit de kast om een deadline toch nog te halen
Kans alsnog grijpen
Zo’n noodscenario kan er in dit geval het beste op neerkomen dat je klant de eerstvolgende kans om eigenrisicodrager te worden alsnog grijpt. Waak ervoor dat je klant de keuze steeds opnieuw uitstelt, want dat is uiteraard geen goede oplossing. Het is juist zaak om bewuste en weloverwogen keuzes te maken. Keuzes die passen bij zijn organisatie en die hem helpen om grip te krijgen op het financiële aspect van ziekte en arbeidsongeschiktheid. Wat dit concreet betekent, hangt weer af van de precieze situatie waarin je klant verkeert:
- Is hij nu geen eigenrisicodrager voor de Ziektewet en de WGA en haalt hij de deadline van 1 oktober 2016 niet, dan is er 1 april 2017 weer een kans. Het eigenrisicodragerschap gaat dan in op 1 juli daarna. Veel werkgevers zijn nog publiek verzekerd, dus er is een groot adviespotentieel: al deze organisaties kunnen hun Whk-beschikking vervangen door een privaat alternatief.
- Is hij nu eigenrisicodrager voor de WGA-vast maar niet voor de Ziektewet en haalt hij de deadline van 1 oktober 2016 voor het eigenrisicodragerschap Ziektewet niet? Dan kan hij mogelijk in overleg met de verzekeraar toch op 1 januari starten met eigenrisicodragen voor de Nieuwe WGA en er per 1 juli 2017 alsnog de Ziektewet bijnemen (deadline aanmelding 1 april 2017).
- Haalt deze laatste werkgever wél de deadline van 1 oktober 2016 voor het eigenrisicodragerschap Ziektewet, maar lukt het om wat voor reden dan ook niet om per 1 januari 2017 te starten als eigenrisicodrager voor de nieuwe WGA? Dan kan het laatste pas weer per 1 januari 2020 (deadline aanmelding 1 oktober 2019)! Dit is een scenario dat je als adviseur in het belang van je klant beslist moet zien te vermijden, want hierin hee hij maar liefst drie jaar geen vrije keuze.
Goed overleg
Van de hierboven geschetste scenario’s vraagt vooral het tweede om goed overleg met de beoogde verzekeraar. Die hanteert immers zoals gezegd vrijwel zeker de eis dat de eigenrisicodrager WGA er de Ziektewet bijneemt. En zelfs als die eis (nu) nog niet op tafel ligt, zal deze combinatie toch al snel steeds belangrijker worden om grip te krijgen op het WGA-flex risico. Geen eigenrisicodrager voor de Ziektewet zijn, komt voor een eigenrisicodrager WGA feitelijk neer op het nemen van halve maatregelen. De combinatie is de enige logische optie. Aan de andere kant heeft zo’n verzekeraar er echter óók alle belang bij om bestaande klantrelaties zoveel mogelijk intact te houden. Er zijn al signalen in de markt dat verzekeraars – in het uiterste geval en onder voorwaarden – willen accepteren dat eigenrisicodragerschap voor de Ziektewet een half jaar later ingaat.
De combinatie is de enige logische optie.
Niet overhaast
Als adviseur kun je dus zowel je klant als de verzekeraar een dienst bewijzen. In de eerste plaats door ervoor te waken dat je klant al te overhaast op deze vluchtroute inzet. Dat is niet in zijn eigen belang en ook niet in dat van zijn verzekeraar. En ten tweede kun je, als het écht de enig overgebleven optie is, ervoor zorgen dat het noodscenario in werking treedt onder voorwaarden die voor beide partijen aanvaardbaar zijn. Want als de nood aan de man is, is het van belang om een oplossing te vinden die de belangen van alle betrokken partijen maximaal dient.
Bovendien, een werkgever met 25 medewerkers of meer verwacht én verdient een goede analyse en dito advies. Hoe groter de organisatie, hoe groter immers het financiële belang bij goede grip op de geldstromen rond sociale zekerheid. Bij zulk advies staat dienstverlening voorop en vormt verzekeren het sluitstuk. Door in de eerste plaats een oplossingsgerichte kennispartner met toegevoegde waarde te zijn, realiseer je als adviseur gegarandeerd omzetgroei. Dus welk rapportcijfer geven je klanten jou voor de proactieve advisering die zij ontvangen als ze hun deadlines dreigen te missen?
Elke werkdag het belangrijkste financiële nieuws in uw mailbox? Meld u gratis aan voor InFinance Daily.
