Kifid heeft een streep gezet door een kosten reducerend artikel in de polisvoorwaarden van DAS. De Geschillencommissie noemt het beding over ‘samenhangende conflicten’ onduidelijk en onredelijk bezwarend. Het beding geeft DAS de mogelijkheid om meerdere conflicten als één conflict te zien.
De Geschillencommissie geeft in de uitspraak aan zich te realiseren dat deze uitspraak (GC 2020-391) en de daarbij behorende tussenuitspraak (GC 2019-1092) voor DAS mogelijk verstrekkende gevolgen heeft. Om die reden wordt voor de verzekeraar in deze zaak beroep opengesteld bij de Commissie van Beroep.
De zaak
Een consument claimt bij DAS vergoeding van de kosten voor twee procedures. In de ene procedure gaat het om een voorgenomen verkoop van de woning op basis van een volmacht van de bank. In de tweede procedure draait het om uitstel van een voorgenomen executieverkoop. De verzekeraar staat op het standpunt dat beide procedures met elkaar samenhangen. En zoals in artikel 2 van de algemene polisvoorwaarden staat: ‘Het kan zijn dat u meer conflicten hebt die met elkaar samenhangen. Of die dezelfde feiten als oorzaak hebben. Dan zien wij al deze conflicten samen als één conflict. Dit betekent bijvoorbeeld dat u dan recht hebt op één keer het kostenmaximum dat voor dat conflict geldt.’ De consument vindt dat er sprake is van twee losse en verschillende procedures; de situatie, grondslag en vordering in beide procedures zijn anders. Ook stelt hij dat artikel 2 onredelijk bezwarend is en dus vernietigbaar.
Kernbeding vernietigbaar
De Geschillencommissie concludeert dat het betreffende artikel een zogenoemd ‘kernbeding’ is. Het artikel beperkt de verplichting van de verzekeraar om de kosten voor rechtsbijstand te vergoeden. In lijn met de rechtspraak van het Europese Hof staat de Geschillencommissie op het standpunt dat een kernbeding kan worden vernietigd als het niet duidelijk en begrijpelijk is. Volgens de uitspraak is dat het geval in deze zaak.
De Geschillencommissie concludeert onder andere dat in het bewuste artikel niet duidelijk wordt omschreven wanneer conflicten met elkaar samenhangen. “De toevoeging ‘Of die dezelfde feiten als oorzaak hebben’ geeft onvoldoende houvast voor de consument om vooraf in te kunnen schatten wanneer er wel of niet sprake is van samenhang. De indruk wordt gewekt dat er twee categorieën zijn, namelijk ‘conflicten die met elkaar samenhangen’ en ‘conflicten die dezelfde feiten als oorzaak hebben’. Niet duidelijk is wat het onderscheid is. Voor een consument is het lastig om op basis van het genoemde artikel in te schatten wat de financiële gevolgen van het beding voor hem of haar zijn.”
Onredelijk bezwarend
Omdat het aan de verzekeraar is om te bepalen of sprake is van samenhangende conflicten, wordt volgens de Geschillencommissie ook nog eens het evenwicht in rechten en plichten aanzienlijk verstoord in het nadeel van de consument. “Redelijkerwijs kon de verzekeraar er niet van uitgaan dat deze consument het beding over ‘de samenhang van conflicten’ had geaccepteerd, als hierover op een eerlijke en billijke manier was onderhandeld. Dat een verzekerde in de situatie van één kostenmaximum ook maar één keer een eigen risico hoeft te betalen is geen reden om te stellen dat daarmee het verstoorde evenwicht wordt gecompenseerd. Dit alles afwegend is de slotconclusie het beding oneerlijk en dus onredelijk bezwarend is.”
De consument heeft volgens de uitspraak voor elk van de twee gevoerde procedures recht op vergoeding van de kosten tot het kostenmaximum. De verzekeraar zal daarom aan de consument nogmaals een kostenmaximum van 12.500 euro moeten toekennen.
Elke werkdag het belangrijkste financiële nieuws in uw mailbox? Meld u gratis aan voor InFinance Daily.
