Wanneer ik naar het intermediair kijk, moet ik vaak denken aan het sprookje van Hans Christian Andersen over het lelijke eendje. Het eendje dat door zijn omgeving werd gepest en geminacht. En uiteindelijk geen eendje bleek te zijn, maar een mooie en sterke zwaan.
‘Ik voorspel dat het in 2021 alleen maar drukker zal worden’
Auteur: Jurjen Oosterbaan Martinius, Algemeen directeur Bureau DFO
Ook de tussenpersoon is de afgelopen jaren gepest en geminacht. Politici, toezichthouder, consumentenorganisaties en ook de aanbieders gaven uiting aan hun gevoelens door ervan uit te gaan dat deze beroepsgroep geen toekomst meer had. De beroepsgroep is echter ondanks alle tegenwerking doorgegaan. Dat is een compliment aan de beroepsgroep zelf. Aan de enkele aanbieders zoals Nh1816, Goudse en Scildon die ononderbroken hun geloof in het intermediair bleven houden en aan de beroepsorganisatie Adfiz.
Lokaal en persoonlijk
Inmiddels is het lelijke eendje inderdaad een mooie zwaan geworden. Bij veel maatschappelijke problemen wordt nu gekeken of het netwerk van meer dan 6.000 adviseurs die dicht bij de klant staan, onderdeel van de oplossing kan worden. Waar de grootbanken zich terugtrekken uit dorpen en wijken, floreert RegioBank. Lokaal en persoonlijk ondernemerschap blijkt een sterk concept te zijn. Op dit moment ken ik geen financieel adviseurs die ’s ochtends de deur van hun kantoor opendoen en dan somber naar buiten gaan kijken met de vraag wat ze die dag eens zullen doen. Iedereen, zonder uitzondering, heeft het druk. Heel druk. En ik voorspel dat het in 2021 alleen maar drukker zal worden.
Valkuilen
Zoals in elk goed sprookje doemt ook hier het gevaar op. Succes kan ook een bedreiging worden. Bijvoorbeeld doordat we zo druk zijn met nieuwe transacties dat we onvoldoende tijd kunnen besteden aan nazorg en onderhoud. Of dat we concessies doen aan het voortdurend blijven trainen van onszelf en onze medewerkers. Dat we alleen nog maar opleidingen volgen ‘voor de punten’ en dan het liefst bij docenten die de examenvragen al kennen.
De tussenpersoon is de financieel adviseur geworden. Op dit moment staan alle seinen op groen om deze positie te laten uitgroeien tot een lokaal adviescentrum voor financiële vraagstukken. In deze hoedanigheid heeft de adviseur langjarig een relatie met mensen die hij kent. Mensen die hem en zijn collega’s vertrouwen en die op de kruispunten van het leven de financieel adviseur inroepen bij het kiezen van de juiste weg; niet alleen bij verzekeringen en hypotheken.
Maatschappelijke waarde
De financieel adviseur zal sterker worden naarmate hij beschikt over een goed en dus betrouwbaar netwerk met andere deskundigen. Een netwerk dat niet gebaseerd is op allerlei duistere leadvergoedingen, maar bestaat uit deskundigen die vanuit eenzelfde mentaliteit niet alleen consumenten willen helpen, maar ook bereid zijn elkaar iets te leren.
‘Nog elke dag besef ik hoeveel ik toen geleerd heb van de trojka Huibers, Weitenberg en Scheffer’
Dit inzicht in de waarde van het intermediair heb ik gekregen in de negen jaar dat ik bij de NVA heb mogen werken. Nog elke dag besef ik hoeveel ik toen geleerd heb van de trojka Huibers, Weitenberg en Scheffer. Mannen die toen al overtuigd waren van de maatschappelijke waarde van deskundige en onafhankelijke financieel adviseurs. De veel te vroeg overleden directeur van de NVA sprak vaak de woorden “it is better to have a market dan a mill”. Als ik nu naar buiten kijk, denk ik: “Hans, je had toen gelijk en je hebt het nog steeds”.
Deze column werd voor het eerst gepubliceerd in de InFinance-special Kansen & Visies 2021.
Elke werkdag het belangrijkste financiële nieuws in uw mailbox? Meld u gratis aan voor InFinance Daily.
