‘Een deel van de financiële dienstverleners voldoet niet aan de minimale vergunningseisen’, zo concludeert de AFM na een onderzoek. Volgens Christian Dijkhof, voorzitter OvFD, valt er wel wat af te dingen op dit onderzoek.
“Recidivisten betrek je niet in een onderzoek. Daarop moet worden gehandhaafd”
’Een deel van de financiële dienstverleners voldoet niet aan de minimale vergunningseisen’, zo is te lezen op de website van de AFM. En ‘een professionele sector moet voldoen aan de basisvereisten’. Er is onderzoek gedaan naar de bedrijfsvoering van financieel dienstverleners, zegt de toezichthouder verder. Uit verdere informatie blijkt dat er slechts bij 31 financieel dienstverleners risico gebaseerd onderzoek is gedaan. Waarvan er maar liefst 21(!) al één of meerdere keren op hun bedrijfsvoering zijn aangesproken.
Deze aantallen zijn geen onderzoek. Dat is gewoon je taak als toezichthouder uitvoeren en daar waar nodig handhaven. Als je bovendien nog eens een groot deel van de steekproef laat bestaan uit partijen die eerder hebben laten zien het niet zo nauw te nemen met de regels, is het ronduit gevaarlijk om als toezichthouder dit soort informatie als generieke uitkomsten voor de sector te presenteren. Recidivisten betrek je niet in een onderzoek. Daarop moet worden gehandhaafd.
Natuurlijk, als we dieper het onderzoek induiken geeft de AFM zelf ook wel aan dat op basis van dit ‘onderzoek’ geen betrouwbare uitspraken voor de hele sector gedaan kunnen worden. Maar bij deze aantallen horen individuele maatregelen en communicatie. Geen onderzoekspublicaties. Daarmee suggereer je op z’n minst dat het een breder probleem in de sector is. En daarvoor ontbreken harde feiten en cijfers uit een representatieve steekproef.
Tegendruk noodzakelijk
Een professionele sector levert ook tegendruk als het moet. Want alleen als de verhouding tussen toezichthouders en de sector in balans is, groeien we naar een hogere standaard. En die tegendruk lijkt wel meer dan ooit nodig in 2024. De branchevereniging OvFD gooit in ieder geval al haar gewicht in de strijd om een goed evenwicht tussen regelgeving, toezicht en werkbaarheid voor de sector te bewerkstelligen. Actieve provisietransparantie is zo’n onderwerp.
Velen zijn het erover eens dat we een niet bestaand probleem aan het oplossen zijn. Bovendien is het communiceren van een fijnmazig gemiddelde een draak van een compromis-oplossing die de regeldruk verhoogt, de kosten opstuwt en het uiteindelijke doel mist: er gaat hierdoor geen uitgebreid gesprek plaatsvinden over de inhoud van de dienstverlening. Dat gesprek gaat juist door deze maatregel uitsluitend over prijs en kosten.
Zéker omdat een level playing field op dit onderdeel volledig ontbreekt. Directe verzekeraars hoeven hun kosten niet volledig en per klant te openbaren. Die zijn in de ogen van de consument ‘gratis’. En ze hoeven ook niet aan te geven wat ze allemaal niet doen. Misschien is dat voor klanten nog wel belangrijker dan wat financiële dienstverleners allemaal wél voor hen doen.
Banken adviseren niet
Natuurlijk blijven we ook in 2024 strijden voor een correcte invulling van de wettelijke titel voor onafhankelijk advies. De OvFD heeft hier jarenlang als enige voor gestreden. Nu het er is moeten we, als sector verenigd, ook voor een correcte en objectieve uitvoering zorgdragen. Banken en verzekeraars die hun eigen product verkopen zijn niet onafhankelijk. En ze adviseren dus ook niet. De wettelijke titel wordt alleen maar een succes als we die boodschap bij de consument over het voetlicht brengen.
Gelukkig is een aantal partijen daar al flink mee begonnen in 2023. In 2024 zullen we daarover nog harder op de trommel slaan! Een professionele sector maakt duidelijk waar we goed in zijn!
Gelijk speelveld
Er zijn eigenlijk te veel thema’s om op te noemen voor het komende jaar. Wat te denken van de druk op financieel adviseurs om ook verduurzaming in het hypotheekadvies mee te nemen? Mooi streven waar we allemaal graag aan meedoen. Maar dan moeten ook de randvoorwaarden aanwezig zijn. Al sinds 2014(!) lobbyen we als OvFD voor de mogelijkheid om verkort advies te mogen geven op dit onderwerp, omdat een volledig hypotheekadvies onevenredige kosten voor klanten met zich meebrengt. En omdat het ook hier ontbreekt aan een gelijk speelveld. Aanbieders kunnen rechtstreeks een verduurzamingsbudget voor ‘een paar tientjes’ administratiekosten beschikbaar stellen?
Hetzelfde geldt overigens voor het verlengen van rentevastperiodes. Banken doen het af met een kruisje op een formulier; financieel dienstverleners moeten een 5 pagina’s tellende leidraad volgen over hoe te adviseren en vast te leggen.
Wie de schoen past…
Het bovenstaande is zomaar een willekeurige greep uit de enorme berg aan thema’s en onderwerpen in onze sector. De financieel adviseurs hebben grote lenigheid getoond als het gaat om implementeren van een indrukwekkende hoeveelheid regels in de bedrijfsvoering.
Maar professionaliteit is een continu verbeterproces. Daar moeten we ons dagelijks van bewust zijn. Maar professionaliteit vragen betekent ook professionaliteit bieden. Wie de schoen past trekke hem aan.
Deze column werd eerder gepubliceerd in de InFinance-special Kansen & Visies 2024
Elke werkdag het belangrijkste financiële nieuws in uw mailbox? Meld u gratis aan voor InFinance Daily.
