Iedereen weet hoe moeilijk banken hypotheken kunnen / willen verstrekken. De vraag naar huizen droogt daardoor op met lagere prijzen als gevolg. Het aantal mensen dat een papieren restschuld (hypothecaire schuld is hoger dan de waarde van het onderpand) heeft neemt toe. Van alle kanten wordt dan ook gezocht naar een oplossing om het fundament van de huizenmarkt te verstevigen.
De constructie die voormalig thesauriër-generaal van Financiën Kees van Dijkhuizen, thans vicevoorzitter van de bank NIBC, heeft bedacht is minder mooi dan op papier lijkt. Hij wil dat banken hun verstrekte hypotheken via een nationale instelling doorverkopen aan pensioenfondsen. Dat geld komt dan ter beschikking van de banken voor nieuwe leningen. Het gaat wel op risicoloze leningen of het risicoloze deel van een hypotheek. De bank blijft zitten met de risico’s. Als deze vorm van herfinanciering een aantal keren heeft plaatsgevonden is het potje met risicodragend kapitaal bij de bank flink toegenomen. Dat kan onrustbarende vormen aannemen en bij een voorzetting van de crisis leiden tot een nieuwe bankencrisis. Het domino-effect is dan niet te overzien.
Het is nobel dat Kees van Dijkhuizen in opdracht van de overheid op zoek gaat naar een oplossing. Hoe vervelend het ook is: uitzieken is de enige oplossing. Elke steunmaatregel vergroot het risico zo lang de werkloosheid niet substantieel is gedaald, het consumentenvertrouwen niet is hersteld, ondernemers niet investeren en hypotheekverstrekkers hun balansen niet op orde hebben. Zijn zoektocht is slechts een interessante intellectuele exercitie waarbij wordt geschoten op een pop van stro.
Elke werkdag het belangrijkste financiële nieuws in uw mailbox? Meld u gratis aan voor InFinance Daily.
