Journalistenvakbond NVJ organiseerde onlangs de bijeenkomst ‘Verzekeren voor zzp’ers: noodzaak of gotspe’, die onder meer ging over alternatieve oplossingen als broodfondsen en andere collectieven.
Zulke eigen initiatieven lossen in elk geval één bezwaar tegen reguliere arbeidsongeschiktheidsverzekeringen op: de te hoge premies. Een van de sprekers, Jip de Ridder, vertelde over een nieuw initiatief dat hij samen met zijn broer Florian is gestart. Het doel van CommonEasy is om vanuit een netwerk van vrienden en kennissen een financieel vangnet te creëren voor arbeidsongeschiktheid, kosten door pech of schade aan gadgets. De eerste ‘cirkel’ van directe connecties is, als het nodig is, uit te breiden met twee cirkels van tweede- en derdegraadsconnecties. De deelnemers sparen maandelijks een bedrag. Dat blijft van hen; er gaat alleen iets af als iemand een beroep doet op het fonds en alle deelnemers een bijdrage leveren om diegene uit de brand te helpen.
De Ridder vertelde dat hij op een gegeven moment besefte dat vrijheid en zekerheid niet samengaan in een maatschappij die vooral is ingericht op mensen die in loondienst werken. “Wij geloven dat we het zelf kunnen”, zei hij. Zijn oplossing is volgens De Ridder 40% goedkoper dan die van verzekeraars. Hij wil laten zien hoe vrijheid en zekerheid wél samen kunnen gaan.
Broodfondsen
Het is nog afwachten of dit idealistische alternatief voor reguliere verzekeringen gaat werken. De opzet van CommonEasy lijkt op die van de al langer bestaande broodfondsen, die hun bestaansrecht al bewezen hebben. Er zijn inmiddels 228 broodfondsen met in totaal zo’n 10.000 deelnemers, vertelde André Jonkers, een van de oprichters van De BroodfondsMakers. Hij legde uit dat een broodfonds uit twintig tot vijftig mensen bestaat die elkaar kennen en maandelijks geld inleggen. Als een van de leden door ziekte lange tijd niet kan werken, kan hij of zij een beroep doen op het fonds (waarbij een eigen risico van dertig dagen geldt).
Er is geen sprake van controle door een (bedrijfs)arts: de deelnemers vertrouwen elkaar, de sociale controle zorgt ervoor dat er geen fraude plaatsvindt. Anders dan bij traditionele verzekeraars betalen ouderen of mensen met een bepaald ziekteverleden niet meer dan anderen.
Oren naar hebben
De aanwezige zzp’ers hadden er wel oren naar. Uit de zaal kwamen diverse vragen over hoe het precies in zijn werk gaat. Een fotografe vertelde dat ze een burn-out had gehad en dat een broodfonds in die periode wel een uitkomst was geweest. Burn-outs zijn inderdaad een veel voorkomende oorzaak van arbeidsongeschiktheid bij deelnemers aan een broodfonds, vertelde Jonkers na afloop van de bijeenkomst.
Als zzp’ers voor zulke alternatieven kiezen, betekent dat overigens niet dat ze niet meer interessant zijn voor verzekeraars. Deelnemers kunnen maximaal 24 maanden lang een beroep doen op een broodfonds. Wie zich wil verzekeren voor de periode daarna, zou toch een AOV moeten afsluiten. Maar omdat de eerste 24 maanden al gedekt zijn, kunnen de premies een stuk lager zijn. “Daar zijn we over in gesprek met verzekeraars”, zei Jonkers.
Elke werkdag het belangrijkste financiële nieuws in uw mailbox? Meld u gratis aan voor InFinance Daily.
