Het onderzoek van de Universiteit Utrecht naar langlopende letselschadezaken toont aan dat het huidige systeem fundamenteel en snel moet worden hervormd. Vooral voor slachtoffers van complexe letselschadezaken is het belangrijk hun zaak in de praktijk sneller te kunnen afronden.
Dit is mogelijk door letselschades meer te standaardiseren en niet meer elke schadepost concreet te berekenen. Zo weten slachtoffers snel waar ze aan toe zijn. Daarnaast moeten slachtoffers hun langlopende letselschadezaak kunnen voorleggen aan een onafhankelijke letselcommissie. Het Verbond van Verzekeraars reageert hiermee op het onderzoek dat werd uitgevoerd in opdracht van de Letselschade Raad.
Indicatieve bedragen
Richard Weurding (foto), algemeen directeur van het Verbond, roept de politiek op om snel werk te maken van een wetswijziging. “In de wet staat nu dat van ieder slachtoffer de letselschade concreet moet worden begroot. In de praktijk kost dit enorm veel tijd omdat er veel experts en adviseurs bij betrokken zijn. Door de complexiteit zien slachtoffers door de bomen het bos niet meer. De politiek kan deze impasse doorbreken. Pas de wet aan, zodat schade voortaan ook via indicatieve bedragen mag worden begroot. Gelijke gevallen worden dan gelijk behandeld. Langlopende conflicten behoren dan tot het verleden, waardoor het slachtoffer snel duidelijkheid krijgt.” Hij wijst op ons omringende landen die al enige tijd een letselschadesysteem met indicatieve bedragen gebruiken.
Wetenschappelijk onderzoek
In 3% van de 70.000 letselschadezaken per jaar blijkt het moeilijk om snel tot een oplossing te komen. Door de langere doorlooptijd van deze zaken hopen deze zich op tot honderden zaken per jaar die wachten op afhandeling. Het wetenschappelijke onderzoek door de Universiteit Utrecht richtte zich daarom op deze groep letselschadeslachtoffers. Het werd op instigatie van de minister van Rechtsbescherming, Sander Dekker, uitgevoerd in opdracht van de Letselschade Raad.
Oorzaken van vertraging
Uit het onderzoek blijkt dat de afhandeling van complexe letselschades vaak vertraagt. Bijvoorbeeld omdat er nog geen medische eindtoestand is. Het onderzoek laat zien dat er veel tijd verloren gaat aan het vaststellen van de hoogte van de schadevergoeding. Ook duurt het lang om het verband vast te stellen tussen de gebeurtenis die de schade veroorzaakte en de opgelopen letselschade, de zogeheten causaliteit. “Dat blijkt uit de kwantitatieve data. Uit interviews met sommige slachtoffers blijkt echter dat zij juist een heel ander beeld hebben van de oorzaak van de vertraging. Dit toont aan dat goede communicatie met het slachtoffer cruciaal is”, aldus Weurding.
Stelselwijziging
“Nu staan slachtoffer en verzekeraar in een ‘toernooimodel’ tegenover elkaar en moeten ze het samen eens proberen te worden”, vindt Weurding. “Dat kost tijd en energie. Bovendien worden in gelijke gevallen soms verschillende schadebedragen vergoed. Dat leidt tot onbegrip, teleurstelling en boosheid bij slachtoffers. Zij hebben het gevoel vermalen te worden in het systeem. Dit is een direct gevolg van het huidige wettelijke stelsel.” Volgens Weurding sleept de optimalisering van het letselschadesysteem zich al jaren voort. “In de afgelopen decennia zijn veel positieve veranderingen doorgevoerd. Helaas heeft dat in de praktijk niet geleid tot de zo gewenste echte verbetering van het proces. Daarom is het zaak het systeem fundamenteel te hervormen.”
Elke werkdag het belangrijkste financiële nieuws in uw mailbox? Meld u gratis aan voor InFinance Daily.
