In zijn column in het Friesch Dagblad schrijft Ger Jaarsma, de voorzitter van de Pensioenfederatie, over het feit dat pensioengeld geen sprookjesgeld is, dat eindeloos kan worden uitgegeven.
Jaarsma: “Kent u het boek ‘De gulle boom’ van de Amerikaanse schrijver Shel Silverstein? De eerste uitgave heette ‘De boom die gaf’, misschien zegt u dat meer? Hoe dan ook, het boek bestaat al ruim 40 jaar en is zelfs opnieuw vertaald door niemand minder dan Arthur Japin. Kent u het niet? Laat me dan een korte samenvatting geven van dit sprookjesachtige verhaal. Het gaat over een boom, die van een kleine jongen houdt. Elke dag komt de jongen langs om te spelen op zijn takken en zijn vruchten te eten. Hij komt zelfs slapen in zijn schaduw. Maar als de jongen ouder wordt, laat hij de boom steeds vaker alleen. Hij komt alleen nog bij zijn vriend als hij iets nodig heeft. Vruchten om te verkopen, of grote takken om een huis te bouwen en uiteindelijk zelfs de stam om een boot te maken. De boom takelt steeds verder af, maar weigert de jongen niets. Totdat alles op is.”
Pensioengeld
“Wat heeft dit literaire uitstapje nou met pensioen te maken? Nou, heel veel. Er is een lange rij mensen met steeds maar weer ideeën over wat je allemaal wel niet alvast kunt doen met je tot-dan-toe-opgebouwde (of nog op te bouwen) pensioengeld. Deze mensen lijken niet te snappen dat het niet alleen gaat om ‘je eigen boom’, maar om een boom waar we met elkaar voor zorgen. Zo kunnen we allemaal genieten van een levenslang pensioen – dus ook als jouw eigen pensioenkapitaal op is.”
Wilde ideeën
“Laten we eens een paar wilde ideeën langslopen, over het persoonlijk pensioenkapitaal. Volgens sommigen zou je dat ten eerste moeten kunnen inzetten voor je hypotheek, zodat je een duurder huis kunt kopen. Of twee, je zet het in voor het kopen van mantelzorgverlof, zodat je je oude moeder of vader kunt verzorgen. Een derde idee is verlof kopen om jezelf (weer) te ontdekken. Een vierde oppert: je helpt je kinderen om een huis te kopen, met dat pensioenkapitaal.”
Mooie bestemmingen
“Zo zijn er nog wel wat mooie bestemmingen. Eindeloos blijft dat pensioen maar geven. Appels, bladeren, takken, de hele stam… totdat je daadwerkelijk met pensioen wilt – en dan zit er inderdaad voor jou niks meer in de pot. Dan mag je doorwerken, tot je zeventigste of tachtigste. Net als de zzp’er die altijd wel wist dat-ie iets moest regelen, maar het nooit deed.”
Pensioenen groeien niet tot in de hemel
“Ons pensioenstelsel is weliswaar sinds kort weer het beste van de wereld, maar het is nog steeds geen sprookje. Hoe goed de prestaties van veel pensioenfondsen ook zijn, de pensioenen groeien niet tot in de hemel en ze vormen geen onuitputtelijke bron. Zo is ons stelsel niet gebouwd. Laten we beide benen op de grond houden en het pensioen nuchter gebruiken waar het voor bedoeld is: uitgesteld inkomen voor een onbezorgde oude dag.”
Elke werkdag het belangrijkste financiële nieuws in uw mailbox? Meld u gratis aan voor InFinance Daily.
