DNB stelde eerder deze maand voor om de fiscale verschillen tussen huren en kopen geleidelijk volledig af te bouwen. Het voorstel leverde behoorlijk wat bezorgde reacties op. Reden voor DNB-directeur en hoofdeconoom Olaf Sleijpen om bij het plan een paar belangrijke nuanceringen te plaatsen.
“Het zou ook niet eerlijk zijn om mensen die jarenlang hun hypotheekschuld hebben afgelost, ineens te confronteren met veel hogere lasten”
Het plan van DNB voorziet in een stapsgewijze verhoging van het eigenwoningforfait of het in geleidelijke stappen verplaatsen van de eigen woning (en hypotheekschuld) naar box 3. In dat geval ontvangen kopers die vermogen opbouwen in de eigen woning niet langer een fiscaal voordeel ten opzichte van huurders die maandelijks hetzelfde bedrag zouden sparen als het bedrag dat kopers aflossen. De extra belastingopbrengsten die hieruit voortvloeien kunnen worden gebruikt om andere belastingen te verlagen, zo redeneert DNB.
Onder andere Vereniging Eigen Huis noemde het voorstel van DNB om de fiscale voordelen voor huiseigenaren verder af te bouwen onbegrijpelijk. “Het veroorzaakt grote onrust onder huiseigenaren, terwijl het geen concreet plan is maar veel meer een advies aan een volgend kabinet”, schreef Karsten Klein, directeur belangenbehartiging.
Gefronste wenkbrauwen
© De Nederlandsche Bank
In zijn maandelijkse blog komt Olaf Sleijpen terug op de opgelaten proefballon. “De woningmarkt is een van de grote dossiers waar, in ieder geval naar onze mening, een volgend kabinet mee aan de slag moet. Zorgvuldig, maar wel stevig. Ons voorstel heeft wat wenkbrauwen doen fronsen, zo blijkt uit de reacties. Een paar belangrijke nuanceringen zijn hierbij inderdaad op hun plaats.”
Voldoende tijd nemen
Begrip heeft Sleijpen voor de ontstane bezorgdheid over de financiële pijn die de voorgestelde oplossingen in eerste instantie kunnen veroorzaken. Maar financiële pijn is volgens hem juist niet wat DNB met deze voorstellen wil beogen. “Het zou ook niet eerlijk zijn om mensen die jarenlang hun hypotheekschuld hebben afgelost, ineens te confronteren met veel hogere lasten. Voor een aanpassing van de fiscale behandeling van de eigen woning moet dus voldoende tijd worden genomen en de overgang moet dusdanig worden vormgegeven dat de pijn beperkt blijft. Hiervoor zijn voldoende knoppen beschikbaar om aan te draaien, waaronder de hoogte van het tarief en een vrijstellingsbedrag. Dat komt ook van pas om rekenschap te geven van het feit dat vermogen in een huis iets anders is dan spaargeld.”
Fiscale regime doorslaggevend
Sleijpen stelt nu dat DNB niet bepleit dat met een belastingverhoging de woonlasten van kopers net zo hoog moeten worden gemaakt als die van huurders. “We bepleiten ook niet dat we de totale belastinginkomsten van de overheid moeten vergroten. Terugsluizen van eventuele extra belastingopbrengsten door een verhuizing van de eigen woning naar box 3 ligt dus voor de hand. Belastingheffing, die nu eenmaal noodzakelijk is met het oog op een goede taakuitoefening van de overheid, moet zodanig worden vormgegeven dat die het minst verstorend werkt op de economie. Overigens, in Nederland is het sluitstuk van belastingheffing eigenlijk altijd de inkomstenbelasting, maar juist lasten op arbeid zijn relatief verstorend. De kern van wat we bepleiten voor de woningmarkt, is dat mensen hun keuze voor huren of kopen niet laten bepalen door het fiscale regime. De concrete invulling van dit alles is uiteindelijk aan de politiek. Daar gaan wij inderdaad niet over.”
Elke werkdag het belangrijkste financiële nieuws in uw mailbox? Meld u gratis aan voor InFinance Daily.
