Andere financiering depositogarantiestelsel

Het Ministerie van Financiën en De Nederlandsche Bank werken aan de oprichting van een fonds voor de financiering van het depositogarantiestelsel. Aanleiding zijn de ervaringen van de kredietcrisis en aankomende Europese regelgeving. Banken gaan straks een risicogewogen bijdrage aan het fonds betalen. Een wetsvoorstel dat het fonds per 1 juli 2013 mogelijk moet maken, is naar de Tweede Kamer gestuurd.

Het depositogarantiestelsel draagt bij aan financiële stabiliteit door tegoeden van rekeninghouders tot 100.000 euro te beschermen wanneer een bank niet meer aan haar verplichtingen kan voldoen. De zekerheid dat een banktegoed is gegarandeerd, helpt een bankrun te voorkomen. Dat is belangrijk, omdat een bankrun kan uitdraaien op grootschalige paniek onder spaarders en daarmee een brede besmetting van de bankensector, ook als twijfels over de soliditeit van andere banken ongefundeerd zijn.

Alle banken met een Nederlandse bankvergunning nemen verplicht deel aan het depositogarantiestelsel. In het huidige systeem keert DNB een vergoeding uit aan de depositohouders, waarna de kosten achteraf worden omgeslagen over de deelnemende banken. De uitkeringen die onder het depositogarantiestelsel zijn gedaan bij de faillissementen van Icesave (2008) en DSB Bank (2009) zijn op deze wijze gefinancierd.

Onlangs heeft de Minister van Financiën een wetsvoorstel ingediend om een vooraf gefinancierd depositogarantiestelsel met risicogewogen premies in Nederland mogelijk te maken per 1 juli 2013. Het fonds krijgt een doelomvang van 1 procent van onder het stelsel gegarandeerde deposito’s, vooralsnog ongeveer 4 miljard euro, op te bouwen in 15 jaar. Nederland loopt hiermee vooruit op het voorstel van de Europese Commissie om dergelijke fondsvorming in de gehele EU verplicht te stellen. Overigens is dit in vele Europese landen al staande praktijk.

Fondsvorming op basis van risicogewogen premies heeft een aantal belangrijke voordelen boven het huidige model van financiering achteraf. Allereerst maakt risicoweging het mogelijk de bijdrage van een bank aan het stelsel te relateren aan haar risicoprofiel. Dit ondervangt (ten dele) het moreel risico. Risicogewogen premies geven banken immers een prikkel om minder risico aan te gaan. In het nieuwe stelsel is de premiebijdrage voor risicovolle banken tot twee keer zo hoog als voor conservatieve banken. Daarnaast maakt fondsvorming het mogelijk dat een bank meebetaalt aan de uitkeringen die onder het stelsel worden gedaan als gevolg van haar faillissement. Dit is in overeenstemming met het principe ‘de vervuiler betaalt’.

Elke werkdag het belangrijkste financiële nieuws in uw mailbox? Meld u gratis aan voor InFinance Daily.