VSZ Assuradeuren pleit voor betere risicobeheersing van verzekeraars bij eigenrisicodragen WGA. “Je kunt niet beginnen met verzekeren en je dan pas afvragen hoe de uitvoering eruit moet zien.”
De Nederlandsche Bank had vorige week kritiek op het beperkte risico-inzicht van verzekeraars van eigenrisicodragen WGA. Gaston Merckelbagh, algemeen directeur bij VSZ Assuradeuren: “DNB becijfert dat verzekeraars meer dan 1 miljard euro verlies hebben geleden op eigenrisicodragen WGA. Dat er iets mis is gegaan, is dus wel duidelijk. Risico-inschatting en schadelastbeheersing zijn voor de verzekeraars lastig geweest, zo stelt DNB. Verzekeraars werken eraan om de reeds getroffen voorziening een op een gelijk te krijgen met de werkelijke schade die er bij een werkgever is. Maar hoe verzekeraars hun inzicht zouden moeten verbeteren, blijft onderbelicht. Terwijl dát de cruciale vraag is, zeker nu eigenrisicodragers en verzekeraars er vanaf 2016 met de WGAflex een heel nieuw risico bij krijgen.”
Merckelbagh is ervan overtuigd dat er maar één manier is om betrouwbare inzichten op te doen. “Dat niemand de wijsheid in pacht heeft als het gaat om de juiste premiestelling en schadelastbeheersing rondom de WGA, komt doordat het probleem destijds vanaf de verkeerde kant is benaderd. Verzekeraars hebben geprobeerd de risico’s in te schatten, verondersteld dat herkeuringen werkelijkheid zouden worden, concurrerende premies op tafel gelegd en weinig gedaan aan schadelastbeheersing. Maar je kunt niet beginnen met verzekeren en je dan pas afvragen hoe de uitvoering eruit moet zien. Het moet precies andersom: het begint met risicobeheersing. Nu pas, zeven jaar na de invoering van de WIA in 2006, gaan verzekeraars en marktpartijen ervaring opdoen. Om uiteindelijk, over enkele jaren, tot nieuwe inzichten en een nieuwe werkelijkheid te komen.”
Gezien de toevoeging van de WGAflex in 2016 begrijpt Merckelbagh niet dat verzekeraars en assurantieadviseurs zo’n afwachtende houding aannemen. “Iedereen zou druk bezig moeten zijn om GRIP te organiseren en betrouwbare data te verzamelen. Verzekeraars zullen straks in hun premies wel degelijk rekening moeten houden met de track record, ook wanneer de staartlasten zijn achtergelaten. Niets doen is echt geen optie. Organiseren we de toekomstige Ziektewetlast niet door vanaf 1 januari 2014 de uitvoering privaat te organiseren en ontstaat er schade, dan gaan de kosten voor de werkgever alleen maar toenemen. Want die Ziektewetlast wordt straks vertaald in de WGAflexlast. Publiek betalen werkgevers onevenredig veel premies waarvoor ze niets terugkrijgen. Daarom is het zaak nú samen met werkgevers het flexrisico in de vingers te krijgen. Dat is voor alle betrokkenen de enige manier om grip op de schadelast te krijgen. Er ligt een enorm gedeeld belang om stabiele private verzekeringen met adequate premies en specialistische ondersteuning te creëren. Daar moeten we werkgevers nú van overtuigen.”
Elke werkdag het belangrijkste financiële nieuws in uw mailbox? Meld u gratis aan voor InFinance Daily.
